وقتی خدا برای غمت گریه می کند

بر آن مزار بی حرمت گریه می کند

وقتی که ابر با همه بخشندگی خویش

بر مهربانی و کرمت گریه می کند

وقتی که چرخ پیر؛ تمامی سال را

برقامت کمان و خمت گریه می کند

وقتی فلک زگردش ایام سوگوار

بر ماه و سال عمر کمت گریه میکند

وقتی غلاف تیغ پشیمان ز کار خویش

بربازوی پر از ورمت گریه می کند

وقتی که درب وا شده با ضربه لگد

برهتک حُرمت حرمت گریه می کند

وقتی که زخم سینه تان هم شبانه روز

در هر نفس به بازدمت گریه می کند

وقتی که مرتضی همه شب تا دم سحر

دور از دو چشم محترمت گریه می کند

ما هم تمام عمر عزادار مادریم

دل خون سوگواره غمهای حیدریم