گرچه هستم عبد پست و روسیاهی ای خدا

آمدم امشب برای عذر خواهی ای خدا

بی پناهم، می شود یک امشبی ،راهم دهی

ای که جمله بی پناهان را پناهی ای خدا

من زتکرار خطا افتادم از چشم همه

جان مولا تو به سویم کن نگاهی ای خدا

لایق بخشایش تو نیستم... باشد...قبول

کن مدارا باگدا از روی شاهی ای خدا

هرکه هستم خویش را عبد تو نسبت داده ام

عبد دربار توام خواهی نخواهی ای خدا

یا همینجا بگذر از من، یا مرا تنبیه کن

تو مکن مارا به محشر دادگاهی ای خدا

گرچه تنهایم ولی در پیشگاه رحمتت

دارم از اشک دوچشم خود سپاهی ای خدا

راست می گویم دروغم چیست من بی چاره ام

کوله بار من ندارد پرّکاهی ای خدا

سالها با تیشه جرم و خطا در هر قدم

کنده ام من از برای خویش چاهی ای خدا

گرچه ستار العیوبی ,هرچه پوشاندی ولی

باز از پرده برون مانده گناهی ای خدا

یا مرا تغییر ده یا که اجل را سر رسان

خسته ام از توبه های گاه گاهی ای خدا

آمدم امشب که سوگندت دهم بر فاطمه

غیر این دیگر نمانده هیچ راهی ای خدا

بهتر از هرکس تو می دانی صلاح بنده را

با من بی دست و پا آن کن که خواهی ای خدا