دردا که شیشه را به چه سنگی محک زدند

زخم دل نبی و وصی را نمک زدند

آتش زدند بوسه گه جبرئیل را

از شعله اش شراره به بال ملک زدند

بستند تا که دست خدا را به کوچه ها

برهم نظام هستی و کار فلک زدند

بردند آبروی جوانمردی و وفا

وقتی که بی پناه زنی را کتک زدند

اهل سقیفه عقده بدر و حنین را

با ضرب تازیانه به نام فدک زدند