عاقبت تمثال احمد پرده از رخ وا نمود

گوئیا پرده بر افتادست زاسرار شهود

دست افشان پای کوبان کائنات و عرش و فرش

انبیا و اولیا گرد قماطش در قعود

مست و مدهوش از شعف باد صبا بازلف باز

موج دریاها زشادی در فراز و در فرود

سایه بان روی ماه او بود بال ملک

آینه دار جمال دلکشش کل وجود

اهل بیت مصطفی مشغول ذکر ان یکاد

مجمرش خورشید و خیل انجمش اسپند و عود

حوریان دامنکشان اطراف مهدش در طواف

درجنان جمع ملائک زین تجلی در سجود

یارب این زهراست یااحمد،علی یا مجتبی است

می نگنجد وصف حسن روش در گفت و شنود

تا سحرگه بانک سبحان الله آید زآسمان

گوش دل بگشای و بشنو ازدل و جان این سرود

گر زلیخا گشته خاطر خواه روی یوسفی

کن تماشا اکبر از یعقوب و یوسف دل ربود

می زند فریاد اسرافیل بر طاق فلک

مژده بادا عاصیان رحمن در رحمت گشود

منتظر گر درسرت شوق وصال یار هست

این بدان باید جوانی را فدای جان نمود