آن کعبه ای که قبله گاه عالمین است

خود قبله ای دارد که نامش کاظمین است

بال ملک جارو کند صحن و سرایش

جبریل دربان است بر باب الرضایش

اینجا بهشت است و به جنت راه دارد

زائر برای بازگشت اکراه دارد

آنجا قیاسی بین خوب و بد نگردد

هرگز گدایی دست خالی ردنگردد

امشب بیا بار دگر ماتم بگیریم

بادل میان صحن مولا دم بگیریم

باب الحوائج ساکنان شهر طوسیم

همسایگان حضرت شمس الشموسیم

مانوس با مهر شما جان و تن ماست

عمریست طوق عشقتان در گردن ماست

ماآمدیم اینجا دوباره پربگیریم

باید برایت گریه را از سر بگیریم

با یاد آن زندان که درآن پیر گشتی

افسردی و هم ناله با زنجیرگشتی

بایاد وقتی که تورا دشنام دادند

تو صبر کردی نام تو کاظم نهادند

بایاد آن گونه که نیلی شد زسیلی

بایاد جام زهر و رنگ سبز و نیلی

تصویری از کرببلا ترسیم کردی

لب تشنه جانت را به حق تقدیم کردی

گرچه اندر دل هرذره تمنای تو بود

سینه کعبه دلدار فقط جای تو بود

بعد احمد به همه خلق (و رب الکعبه...)

نه کسی هست و نه بودست که همتای تو بود

پیش از خلق همه هستی و ملک و ملکوت

در عدم افضل اعمال تماشای تو بود

علت بخشش آدم زخطایی که نمود

حذف گندم ز سر سفره دنیای تو بود

آنکه در طور همی پاسخ موسی می‌داد

صوت داوودی و آن لحن دل آرای تو بود

آن همه حسن و ملاحت که به یوسف دادند

عکسی از آینه  چهره زیبای تو بود

اثری را که خدا در دم عیسی بنهاد

قدری از جذبه و تأثیر نفس‌های تو بود

شب معراج به هر ره که گذر کرد نبی

زابتدا تا به سر انجام رد پای تو بود

تو ید اللهی و اسلام اگر پابرجاست

همه از مرحمت دست توانای تو بود

نه گزاف است که گویند به هنگام طواف

احترام حرم از لطف قدم‌های تو بود

همه را طوف ولادتگه تو واجب شد

تا بدانند که مقصود تولای تو بود

***

اگر امروز به دل مهر خمینی داریم

زین سبب شد که دلش منزل و مأوای تو بود

اگر از مهر جمالش دلمان شد پر نور

چون نمایان زرخش جلوه سیمای تو بود

دمی اندر ره دین ترس به دل راه نداد

بس که دل باخته رسم تو و رای تو بود

در دلش هیچ هیاهوی مؤثر نفتاد

زان که او را سر شوریده زغوغای تو بود

جمله با دل آرام که او گفت و برفت

سّر قلبی ست که مشمول تسلای تو بود

سالها بود که این راز نمی فهمیدم
موسم حج به حرم دور چه می گردیدم
مروه را تا به صفا سعی چه سودم می داد
سنگ برداشتن و رمی چه سودم می داد
حلق و احرام و منا و عرفات و تقصیر
تلبیه،زمزمه و ذکر ودعا و تکبیر
این همه بارش دستور خداوند چرا؟
که چنین گوی و چنان باش و زبان بند چرا؟
نه مرا زهره که این راز بگویم با کس
نه ز حی ازلی سر زند افعال،عبس
من در اندیشه که این کار عجب مشکل شد
که سر انجام  مراد و فرجی حاصل شد
هاتفی گفت که در کشتی جان نوحی هست
این که گفتی همه جسم است ،در آن روحی هست
سر تراشیدن و قربانی و رمی جمرات
ذکر و تسبیح و مناجات و وقوف عرفات
استلام حجر و منزلت رکن و مقام
این همه اوج و فرود ،آن همه تنزیل و قیام
آنکه گفته است فقط (سنگ نشانیست) بجاست
حاجی احرام دگر بند ببین یار کجاست
مروه و سعی و صفا را بنگر چون باشی
این ره منزل لیلی ست چو مجنون باشی
هیچ در راه خداوند زخود دل نکنی
سنگ تا بر سر شیطان هوایت نزنی
حال باید ز یقین جلوه به ذاتت بدهند
قدحی معرفت اندر عرفاتت بدهند
در منا کعبه دل قبله افلاک شود
گر که خالی دلت از هرچه که ناپاک شود
شامل لطف خداوند جلی میگردی
به مطاف آمده و دور علی میگردی
در طواف حرم اینگونه که برمی آید
اولین فکر که آندم به نظر میآید
سند دل چو به نام پدر خاک زنی
کعبه هم باشی اگر سینه خود چاک زنی
همه را هست دلی خانه دلدار هوس
و خدا خانه خود را به علی داده و بس
مادر روح خدا را زحرم دور نمود
بهر مولا در این خانه ز دیوار گشود
در جهان کیست چنین پاک و مقدس باشد
گر که در خانه کسی هست همین بس باشد
هر که روشن دلش از نور ولایت نشود
پای در کعبه نهد باز هدایت نشود

یا هادی النقی که دوعالم فدایتان

حاتم فقیر درگه جود و عطایتان

تنها نه شیر در قفس دکه السباع

رامند کائنات همه پیش پایتان

دلها مقیم صحن و سرا و حریمتان

جانها نثار غربت ماتم فزایتان

ای کاش پر زنم چو کبوتر سحر گهی

تا آستان بارگه با صفایتان

ای نام تو علی وحسن هم،سلاله ات

همچون حسین سامره تان کربلایتان

از آن زمان که طوف حرم شد نصیب ما

همواره پرزند دل ما،در هوایتان

در لیله شهادتتان یا اباالحسن

زهرا سیاهپوش بود در عزایتان

زان زهر پر شرر که چشاندند برشما

پیوسته گشت زمزمه و ناله هایتان

باد خزان وزید و بهاران فسرد تا

افتاد از نفس نی و نای و نوایتان

سوگند می خوریم به جامع کبیره ها

راه نجات نیست مگر در ولایتان

دانلود سبک

شب طلوع نور ماه عشقه ماه رجب جلوه گاه عشقه
امشب دلم چش به راه عشقه
شهر مدینه غرقه در نور کرامات سرمده
کف بزنید ولادت باقر آل محمده
دلبر دلها خوش آمدی×حضرت مولا خوش آمدی×زاده زهرا خوش آمدی
ای گل زهرا خوش آمدی(4)
مرغ دل من زسینه پرزد رفت وبه شهر مدینه سرزد
در خونه علی رو در زد
لبخند شادی رو بیا روی لبای حسین ببین
بیا کنار آخرین شاهد کرببلا بشین
باقر علم پیمبره×شبیه زهرا و حیدره×ازهمه عالم دل می بره
ای گل زهرا خوش آمدی(4)
دوباره امشب دل بی قراره امید وصل بقیع و داره
عشقه که سر رو خاکش بزاره
داره میاد اونی که عالم همگی بی قرار شن
آرزوی همس ببینن تو بقیع  در کنار شن
شکر وشهدی داره میاد×بوی هم عهدی داره میاد×حضرت مهدی داره میاد
ای گل نرگس بیابیا(4)