چون ز تو دین الهی پا به جاست

هر چه در مدحت بگویم من رواست

دلبری و خلق تو خلق نبی

حیدری و خشم تو خشم خداست

در حیا هستی تو زهرایی مرام

گردش چشمت چنان خیرالنسا ست

در ملاحت حسن تو همچون حسن

نقش سر بندت شهید کربلاست

نام تو چون نام زین العابدین

درد هر دردآشنایی را دواست

علم تو همچون علوم باقر است

صدق تو چون صادق آل عباست

درمتانت چون امام کاظمی

رافتت همچون علی موسی الرضاست

حاتم طایی گدای خانه ات

چون جوادت جود و لطفست و عطا ست

نام تو مهدی زهادی مشتق است

نور تو سر چشمه نور هداست

از پدر داری صفات دلبری

چون کمند موی تو دام بلا ست

منتظر بهر وصالش کن دعا

چون که صد آید نود هم پیش ماست

بشارت باد بر یاران که بوی یار می آید

مسیح آل پیغمبر سلیمان وارمی آید

خماری از سر مستان آتش نوش بیرون شد

که ساقی با سبویی پر بر خمار می آید

مدار گردش عالم بود از گردش چشمش

همه کون و مکان را نقطه پرگار می آید

وجاءالحق به بازویش-کمان طاق دو ابرویش

جلالت کن تماشا حیدر کرار می آید

سرآمد شام دربندی-حدیث آرزومندی

طبیب دردهای این تن تبدار می آید

سلاح خویش برگیرید ای یاران ثارلله

که طی شد لیتناکنا ز ره سردار می آید

برون از کنج عزلت شو الاای زاهد عامی

رها کن چله هایت راکه خوش اسرار می آید

بشارت بادیازهراکه ایام غمت سر شد

نویدانتقام سیلی اغیار می آید

دم این المفر گیرید ای طاغوت مسلکها

که فریاد اناالمهدی زکوی یار می آید

الاای منتظر دیگر غمت از سینه بیرون کن

کنون آغوش خود بگشای چون غمخوار می آید

برای دیدن روی نگار دلتنگم

برای رفتن تا کوی یار دلتنگم

خزان زده ام پشت من زحجر خم است

برای دیدن فصل بهار دل تنگم

نوای نای من از غم به بغض همراهست

قسم به گریه بی اختیار دل تنگم

شبست موی تو وروی توست طلعت صبح

برای گردش لیل و نهار دل تنگم

شنیده ام که به کر ببلا روی هرشب

برای همرهی ات بی قرار دلتنگم

نشسته ام به ره واز برای آمدنت

بسان مادر تو اشکبار دلتنگم

روا مدار که این منتظر شود مایوس

قسم به لحظه لحظه این انتظار دلتنگم

دردهاراطبیب یعنی تو

ذکر امن یجیب یعنی تو

ساکنان دیار غربت را

آشنای غریب یعنی تو

بر ستمدیدگان این عالم

سر فتح قریب یعنی تو

بهر غمنامه در و دیوار

آخرین غم نصیب یعنی تو

آن که دارد به دل زداغ حسین

ناله هایی عجیب یعنی تو

ای به قربان وتر نافله ات

شفع یوم الحسیب یعنی تو

گرچه مرد عمل نبودم لیک

منتظر را حبیب یعنی تو